Kleuterschool en andere herinneringen.

Tja, je merkt dat je door allerlei dingen herinneringen op kunt roepen. Zo moet ik verplicht mij tegenwoordig wassen aan de wastafel. Omdat ik met een abces aan mijn been zit en mijn been is ingezwachteld. Dan moet ik toch weer denken aan hoe je dat vroeger deed. Aan de wastafel in de badkamer met alleen een douche en wastafel. Zonder verwarming behalve een elektrisch element wat dan hoog ophing. Daar kon je aan het touwtje trekken en dan werden er twee spiralen gloeiend rood en warm. Daar kreeg je dan een beetje warmte van. Maakte wel dat je heel snel was want je wilde zo snel mogelijk aangekleed weer naar de warme kachel. Douchen elke dag dat was er echt niet bij, dat kon niet, maar ik wilde mij wel elke dag wassen dus deed ik dat aan de wastafel. Wat een geklungel bedenk ik me elke keer als ik het nu doe, en ja, zo klungelden we wat af vroeger....haha.

Hier sta ik met poes pitje in mijn armen in de kamerdeur. Ik kwam uit school en het eerste wat ik dan deed was de poes oppakken en mee knuffelen. Hij heette pitje omdat hij wel eens een pit van een sinaasappel had ingeslikt bij het spelen er mee. Ik liep dan door de keuken en pakte de poes op, en liep er mee naar de huiskamer. En daar was op dat moment een fotograaf die de deuren langs ging om foto,s te maken. En helaas ik stond er dus gelijk op. Niet geposeerd maar echt onverwacht. Wat een gebreide kleren! Onderbroek met pijpjes, kniekousen en jurk, en ongetwijfeld ook het hemd gebreid. Ik vraag me wel eens af of dat niet gekriebeld heeft. Kijk dat kan ik mij dus niet herinneren.

En dan ook een foto van de schoolfotograaf. Ook weer een zelf gebreide jurk aan. En met een poppenkast en theeservies. Het enige wat ik hier echt leuk vond op de foto was de pop. Daar speelde ik veel mee. De poppenkast vond ik verschrikkelijk. Alhoewel het wel makkelijk was als de juffrouw in de poppenkast verdween. Dan kon ik mooi wegglippen zonder dat ze het door had en dan snel naar huis. Zo wilde ik echt niet naar school bij mijn eerste juffrouw. Ze heette shoehe. Tenminste zo sprak je het uit. En ik vond haar blijkbaar erg onaardig want het was een drama om mij naar school te krijgen. Elke x liep ik dus weg. Na een aantal keren kwam de juf weer achter mij aan en toen hebben ze besloten dat ik nog wel een tijd thuis mocht blijven. Ik zie zo nog mijn moeder in de deur staan met haar armen over elkaar, en hoor haar zeggen: ach, ik heb geen last van haar, we kunnen dan misschien beter nog een tijdje wachten met school.. Ik allang blij. Want ja, ik kreeg toen een broertje en dat vond ik reuze geweldig. Later toen ik weer naar school ging was ik inmiddels 5 jaar en kreeg ik juffrouw Klapwijk, en daar had ik duidelijk wel een klik mee. Die ging niet zo vaak achter de poppenkast maar kon geweldig vertellen in de kring. En daar heb ik dan mijn kleuterschooljaren af gemaakt. Nog wel een keer terwijl ik met mijn moeder in de rij stond te wachten met een knikker in mijn mond staan spelen. En opeens: slikte ik de knikker door! Sjonge wat schrok ik daar van. Maar gelukkig zei mijn moeder dat het niet erg was, die kwam er vanzelf wel weer uit. Alleen snapte ik niet goed hoe dan wel....... En dan was er nog de keer dat ik dus vreselijk nodig moest poepen, en ja, ik was op de step en probeerde heel hard te steppen om op tijd te zijn. Maar helaas, het was te laat en ik moet zeggen dat ze me dat ook mijn hele leven achterna hebben gedragen. Nee, niet de poepbroek maar wel dat ik dat had gedaan. Tja voor nu weer genoeg herinneringen....